مسجد درآینه روایات

1. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : اَلمَساجِدُ سُوقٌ مِنْ اَسْواقِ الآخِرَةِ، قِراها اَلْمَغْفِرَةُ وَ تُحْفَتُها الْجَنَّةُ. « بحارالانوار، ج84، ص4»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: مساجد بازاری از بازارهای آخرت است که در آن بر سفره آمرزش می نشینند، و با هدیه بهشتی بدرقه می شوند.

2. قال الحسن ـ علیه السلام ـ : اَهْلُ الْمَسْجِدِ زُوّارُ اللهِ وَ حقٌ عَلَی الْمَزُورِ اَلتُّحفَةُ لِزائِرِهِ. « کلمة الامام الحسن، ص41 ـ الحکم الزاهره. ص150»
امام حسن ـ علیه السلام ـ فرمود: اهل مسجد زائر خدا هستند و بر صاحب خانه است که به زائرانش هدیه ای بدهد.
3. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : مَنْ کانَ الْقُرآنُ حَدیثَهُ وَ الْمَسْجِدُ بَیْتَهُ بَنَی اللهُ لَهُ بَیتاً فی الْجَنَّةِ. « وسائل الشیعة، ج3، ص481»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: هرکس که کلامش قرآن و خانه اش مسجد باشد، خداوند منزلی در بهشت برای او بنا می کند.

4. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : کُونُوا فِی الدُّنْیا اَضْیافاً وَاتَّخِذُوا الْمَساجِدُ بُیُوتاً وِ عَوِّدُوا قُلُوبَکُمُ الرِّقَّةَ. « بحارالانوار، ج 83، ص 351 »
رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: در دنیا میهمان باشید و مساجد را خانه خود قرار دهید و دل¬هایتان را به نرمی و ملایمت عادت دهید.
5. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : اَلْمَساجِدُ مِجالِسُ الْاَنْبِیاء. « مستدرک الوسائل، ج 3، ص 363 »
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: مساجد، مجالس پیامبران است.

6. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : اِنَّ الْمَساجِدَ بُیُوتُ الْمُتَّقیِن، وَ مَنْ کانَتِ الْمَساجِدُ بُیُوتَهُ فَقَدْ خَتَمَ اللهُ لَهُ بِالرَّوحِ وَالرَّحْمَةِ وَالْجَوازِ عَلَی الصّراطِ اِلَی الْجَنَّةِ. « مستدرک الوسائل، ج 7، ص 659»
رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: مساجد، خانه پارسایان است و هرکس خانه اش مسجد باشد، خداوند کار او را با رحمت و شادی قرار داده، و اجازه عبور از صراط به سوی بهشت را به او خواهد داد.
7. قال الصّادِقُ ـ علیه السلام ـ : مَنْ بَنی مَسْجِداً، بَنَی اللهُ لَهُ بَیْتاً فیِ الْجَنَّةِ. « وسائل الشیعة، ج 3، ص 485 ـ کنزالاعمال، ج 7، ص 649 »
امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: هرکس مسجدی بسازد، خداوند خانه ای در بهشت بهشت برای او می سازد.

8. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ: بَشِّرِ الْمَشَائینَ اِلَی الْمَساجِدِ فی ظُلَمِ اللَّیْلِ، بِنُورٍ ساطِعٍ یَوْمَ الْقِیامَةِ. «مستدرک الوسائل، ج 3، ص 363»
پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: آنان که در ظلمت شب به سوی مساجد می روند، مژده باد به نوری که (از چهره شان) در روز قیامت می درخشد.
9. قال الصّادِقُ ـ علیه السلام ـ : مَنْ مَشی اِلَی الْمَسْجِدِ، لَمْ یَضَعْ رِجْلَهُ عَلی رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ اِلاّ سَبَّحَتْ لَهُ الْاَرْضُ. « من لایحضره الفقیه، ص 167 ـ بحارالانوار، ج 84، ص 13»
امام صادق ـ علیه السلام ـ می فرماید: هرکس به طرف مسجد برود، پایش را بر هیچ تر و خشکی نمی گذارد، مگر اینکه زمین برای او تسبیح می گوید.

10. قال الصّادِقُ ـ علیه السلام ـ : اِذا دَخَلْتَ الْمَسْجِدَ فَاحْمِدِ اللهَ وَاثْنِ عَلَیْهِ وَ صَلِّ عَلَی النَّبِیِّ ـ صلی الله علیه و آله ـ « وسائل الشیعة، ج 3، ص 516 »
امام صادق ـ علیه السلام ـ می فرماید: هرگاه داخل مسجد شدی، حمد و سپاس خدای را بگو و بر پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ صلوات بفرست.
11. قال علیّ ـ علیه السلام ـ : مَنْ اَرَادَ دُخُولَ الْمَسْجِدِ فَلْیَدَخُلْ عَلی سُکُونٍ وَ وَقارٍ فَاِنَّ الْمَساجِدَ بُیُوتُ اللهِ وَ اَحَبُّ الْبِقاع اِلَیْه. «من لایحضره الفقیه، ج 1، ص 170»
امام علی ـ علیه السلام ـ فرمود: هرکس می خواهد به مسجد داخل گردد، با آرامش و با طمأنینه وارد شود، چون مساجد خانه های خدا و محبوب ترین محل ها در نظر اوست.

12. قال الباقرـ علیه السلام ـ : اَلْفَضْلُ فی دُخُولِ المَسْجِدِ، اَنْ تَبْدَأ بِرِجْلِکَ الْیُمْنی اِذا دَخَلْتَ وَ بِالْیُسْری اِذا خَرجْتَ. «وسائل الشیعة، ج3، ص517»
امام باقر ـ علیه السلام ـ فرمودند: بهتر آن است که هنگام ورود به مسجد ابتدا پای راست را بگذاری، و هنگام خروج ابتدا پای چپ.
13. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : شَرُّ بِقاعِ الْاَرضِ اَلْاَسْواقُ وَ خَیْرُ الْبِقاعِ اَلْمَساجِدُ وَ اَحْبَّهُمْ اِلَی اللهِ اَوَّلُهُمْ دُخُولاً و آخِرُهُمْ خُروجاً مِنْها. « وسائل الشیعة، ج3، ص553»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: بدترین جاهای زمین بازار و بهترین مکان های آن، مساجد است و محبوب ترین افراد نزد خداوند کسی است که پیشتر از همه به مسجد وارد شود و دیرتر از همه از مسجد خارج شود.

14. قالت فاطمة الکبری ابنة رسول الله: اِنَّ النَّبِیِّ ـ صلی الله علیه و آله ـ کانَ اِذا دَخَلَ الْمَسْجِدَ یَقولُ: (بِسْمِ اللهِ اللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فَاغْفِرْ ذُنُوبی وَ افْتَحْ اَبْوابَ رَحْمَتِکَ). « بحارالانوار، ج84، ص23»
حضرت فاطمه ـ سلام الله علیها ـ می فرماید: هنگامی که پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ وارد مسجد می شد، می گفت: «به نام خدا، درود خدا بر محمد و آل محمد ، خدایا مرا بیامرز و گناهانم را ببخشا و درهای رحمتت را برویم بگشا.»
15. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : لا تَدْخُلِ الْمَساجِدَ اِلّا بِالطَّهارَةِ. « مستدرک الوسائل، ج3، ص388»
پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: داخل مساجد مشو مگر با وضو.

16. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : مَنْ اَتَی الْمَسْجِدَ لِشَئٍ فَهُوَ حظُّهُ. « سنن ابی داود، ج1، ص128»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: هر کس به هرجهت که به مسجد آید بهره اش همان است.
17. قال الصّادِقُ ـ علیه السلام ـ : مَنْ اَقامَ فی مَسْجِدٍ بَعْدَ صَلاتِهِ انْتِظاراً لِلصَّلاةِ، فَهُوَ ضَیْفُ اللهِ و حَقٌّ عَلَی اللهِ اَنْ یُکْرِمَ ضَیْفَهُ. «بحارالانوار، ج84، ص3»
امام صادق ـ علیه السلام ـ می فرماید: هرکس در مسجد پس از نمازش در انتظار نماز دیگر بماند، میهمان خداست و برخداست که میهمانش را گرامی دارد.

18. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : لا تَجْعَلُوا الْمَساجِدَ طُرُقاً حتَّی تُصَلُّوا فِیها رَکْعَتَینِ. « وسائل الشیعة، ج3، ص553»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: مساجد را گذرگاه قرار ندهید، مگر آن که هنگام عبور دو رکعت نماز بخوانید.
19. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : مَنْ سَمِعَ النِّداءَ فِی الْمَسْجِدِ فَخَرَجَ مِنْ غَیْرِ عِلَّةٍ فَهُوَ مَنافِقٌ اِلّا اَنْ یُریدَ الرُّجُوعَ إلَیْهِ. « وسائل الشیعة، ج3، ص513»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: هر کس در مسجد ندای نماز را بشنود و بدون علت خارج شود، منافق است مگر این که قصد برگشت (و خواندن نماز را) داشته باشد.

20. قال عَلیٌّ ـ علیه السلام ـ :... لَیَحْضُرَنَّ مَعَنَا صَلاتَنا جَماعَةً أوْ لَتَحَوَّلِنَّ عَنّا وَ لایُجاورُنا وَلانُجاورُهُم. « وسائل الشیعة، ج3، ص479»
امام علی ـ علیه السلام ـ در جواب عده ای که به حضرت گفتند: عده ای از همسایگان مسجد در نماز جماعت حاضر نمی شوند، فرمود: باید در نماز جماعت ما حضور یابند، یا این که از ما دوری گزینند و همسایه ما نشوند و ما هم همسایه آن ها نشویم.
21.قال النَّبی ـ صلی الله علیه و آله ـ : لا صَلاةَ لِجارِ الْمَسْجِدِ اِلّا فِی الْمَسْجِدِ. « وسائل الشیعة، ج3، ص478 ـ کنز الاعمال، ج7، ص650»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: برای همسایه مسجد نماز نیست، مگر این که در مسجد نماز بخواند.

22. قال عَلیٌّ ـ علیه السلام ـ : حَریمُ الْمَسْجِدِ اَرْبَعُونَ ذِراعاً، وَالْجَوارُ اَرْبَعُونَ داراً مِنْ اَرْبَعَةِ جَوانِبِها. « وسائل الشیعة، ج3، ص484 ـ بحارالانوار، ج84، ص3»
امام علی ـ علیه السلام ـ فرمود: حریم مسجد، چهل ذرع و همسایه آن، چهل خانه از چهار طرف است.

23. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : یا اَباذَرَ اِنَّ اللهَ تَعالی یُعْطیکَ ما دُمْتَ جالِساً فِی الْمَسْجِدِ بِکُلِّ نَفَسٍ تَنَفَّسَ فیه دَرَجَةً فِی الْجَنَّةِ. « بحارالانوار، ج83، ص370»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: ای ابوذر! تا زمانی که در مسجد نشسته ای خداوند برای هر نفسی که می کشی، درجه ای از بهشت برایت پاداش می دهد.


24. قال عَلیٌّ ـ علیه السلام ـ : مِنَ السُّنَّةِ اِذا جَلَسْتَ فِی الْمَسْجِدِ اَنْ تَسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةَ. « بحارالانوار، ج83، ص380»
امام علی ـ علیه السلام ـ می فرماید: در مسجد نشستن رو به قبله از سنّت و مستحب است.

25. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : اِذا اسْتَأذَنَتْ اِمْرَءَة‍ُ اَحَدِکُمْ اِلَی الْمَسْجِدِ فَلا یَمْنَعْها. « سنن نسائی، ج2، ص42»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: وقتی زنتان اجازه رفتن به مسجد خواست، مانع نشوید.

26. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : تَعاهَدُوا نِعالَکُم عِنْدَ اَبْوابِ الْمَسْجِدِ. « وسائل الشیعة، ج3، ص504»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: در پیش درب مسجد، کفشهایتان[1] را (نسبت به آلودگی) بررسی کنید.

27. قال الرِّضا ـ علیه السلام ـ : اِنَّ الجنَّةَ وَ الْحُورَ لَتَشْتاقُ اِلی مَنْ یکْسِحُ الْمَسْجِدَ أو یَأخُذُ مِنْهُ الْقَذی. « مستدرک الوسائل، ج3، ص385»
امام رضا ـ علیه السلام ـ می فرماید: بهشت و حوریان بهشتی مشتاق کسی هستند که مسجد را تمیز کند یا آلودگی های آن را بگیرد.
28. قال الصادق ـ علیه السلام ـ: ثَلاثَةٌ یَشْکُونَ اِلَی اللهِ عزَّ و جَلَّ: مَسْجِدُ خَرابٍ لایُصلّی فیهِ اَهْلُهُ، وَ عالِمٌ بَیْنَ جُهّالٍ، وَ مُصْحَفُ مُعَلَّقٍ قَدْ وَقَعَ عَلَیْهِ الْغُبارُ لا یُقْرَأُ فیه. « وسائل الشیعة، ج 3، ص484»
امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: سه چیز به خدا شکایت می کنند: مسجد خرابی که اهلش در آن نماز نخوانند، دانشمندی که بین نادانان است، قرآن رها شده که غبار بر آن نشسته و خوانده نمی شود.

29. قال عَلیٌّ ـ علیه السلام ـ : مَنْ وَقَرَ مَسْجِداً، لَقَی اللهُ یَوْمَ یَلْقاهُ ضاحِکاً مُسْتَبْشِراً وَ اَعْطاهُ اللهُ کِتابَهُ بِیَمینِهِ. « بحارالانوار، ج84، ص16»
امام علی ـ علیه السلام ـ می فرماید: هرکس حرمت مسجد را حفظ کند، خدا را در روز قیامت با چهره ای خندان و شادمان ملاقات می کند و خداوند نامه اش را به دست راستش می دهد.
30. قال الصّادِقُ ـ علیه السلام ـ : اِنَّما اُمِرَ لِتَعْظیمِ الْمَساجِدِ لِأنَّها بُیُوتُ اللهِ فِی الْارْضِ. « وسائل الشیعة، ج3، ص556 ـ بحارالانوار، ج84. ص6»
امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: امر به تعظیم مساجد به خاطر این است که مساجد خانه های خدا در روی زمین است.

31. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : جَنِّبُوا مَساجِدَکُمْ مَجانِینَکُم وَ رَفْعَ اَصْواتِکُم وَ شِراءِ کَمْ و بَیْعَکُمْ و الضّالَّةَ وَ الْحُدودَ و الْاَحکام. « من لایحضره الفقیه، ج1، ص169 ـ کنز الاعمال، ج7، ص167»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: مساجد خود را از دیوانگان، صدای بلند، خرید و فروش، اعلام پیدا کردن اشیای گم شده و اجرای حدود و احکام قضایی دور نگه دارید.
32. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : مَنْ اَسْرَجَ فی مَسْجِدٍ مِنْ مَساجِدِ اللهِ سِراجاً، لمْ تَزَلِ الْمَلائِکَةُ وَ حَمَلَةُ الْعَرْشِ یَسْتَغْفِرونَ لَهُ مادامَ فی ذالِکَ الْمَسْجِدِ ضوْءٌ مِنَ السِّراجِ. « من لا یحضره الفقیه، ج1، ص169»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: هر کس در مسجدی از مساجد خدا چراغی روشن بیفروزد، تا زمانی که روشنایی از چراغ در آن مسجد است، فرشتگان و حاملان عرش برایش استغفار می کنند.

33. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : مَنْ اَحَبَّ اَنْ لایَظْلِمَ لَحَدُهُ فَلْیُنَوِّرِ الْمَساجِدَ. « مستدرک الوسائل، ج3، ص386»
پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: هر کس دوست دارد قبرش تاریک نباشد، مساجد را نورانی کند.
34. قال عَلیٌّ ـ علیه السلام ـ : مَنْ اَکَلَ شَیْئاً مِنَ الْمُؤْذِیاتِ ریحُها فَلا یَقْرُبَنَّ الْمَسْجِدَ. « وسائل الشیعة، ج3، ص502»
امام علی ـ علیه السلام ـ می فرماید: هرکسی چیزی خورده است که بوی آن مردم را می آزارد، به مسجد نزدیک نشود.

35. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : اَلضِّحْکُ فِی الْمَسْجِدِ ظُلْمَةٌ فِی الْقَبْرِ. « کنزالعمال، ج7، ص668»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: خندیدن در مسجد سبب تاریکی قبر می شود.
36. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : اِنَّ الْمَسْجِدَ لایَحِلُّ لِجُنُبٍ وِ لا حائِضٍ. « کنزالعمال، ج7، ص668»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: ورود به مسجد برای افراد جُنُب و حائض جایز نیست.

37. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : لَحَدیثُ الْبَغْیِ فِی الْمَسْجِدِ، یَأکُلُ الْحَسَناتِ کَما تَأکُلُ الْبَهیمَةُ الْحَشیشَ. «مستدرک الوسائل، ج3. ص371»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: سخن ناروا در مسجد، حسنات و خوبی های انسان را می خورد آن گونه که چارپایان، علف ها را می خورند.
38. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : اِذا نَزَلَتِ الْعاهاتُ وَالْافاتُ، عُوفی اَهْلُ الْمَساجِدِ.« مستدرک الوسائل، ج3، ص356»
پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: وقتی مشکلات وبلاها نازل می شود، اهل مسجد نجات می یابند.

39. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : یا اَباذَرِّ کُلُّ جُلُوسٍ فِی الْمَسْجِدِ لغوٌ اِلّا ثلاثةٌ: قَراءةٌ مُصِلٍ أوْ ذاکِرُ الله تَعالی اَوْ سائلٌ عنْ عِلْمٍ. « بحارالانوار، ج83، ص370»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: ای ابوذر! در مسجد هر نشستنی به جز برای سه چیز بیهوده است: نماز خواندن، ذکر خدا گفتن، بحث علمی کردن.
40. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : اَلْجُلُوسُ فِی الْمَسْجِدِ لِإنْتِظارِ الصَّلاةِ عِبادَةٌ مالَمْ یَحْدُثْ قیلَ: وَ مَا الْحَدَثُ؟ قالَ: اَلْاِغْتِیاب. « بحارالانوار، ج83، ص384»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: در انتظار نماز نشستن در مسجد تا زمانی که حدثی از او صادر نشود، عبادت است، پرسیدند: حَدَث چیست؟ پیامبر فرمود: غیبت کردن.